Passie voor Groen
Mijn passie voor de moestuin is op de basisschool is ontstaan. Vanwege mijn dyslexie was school niet echt mijn favoriete plek, maar toen de schooltuinenperiode aanbrak kwam er een lichtpuntje. Ik herinner mij nog mijn gigantische aardappeloogst en kreeg voor het eerst een goed cijfer op mijn rapport. Van daaruit kon mijn zelfvertrouwen weer gaan groeien.
In 2007 ben ik pas echt gaan tuinieren toen ik een daktuin kreeg en deze vol zette met potten. Op elk plekje kwam er groen. Mijn honger naar kennis en tuinieren is sindsdien blijven groeien. Regelmatig sta ik in tuinen van buren te helpen. Het is erg gezellig en hopelijk betegelen ze die tuin dan niet helemaal.
Toen mijn jongste drie jaar oud was, kon ik mijn tuinier drift nog wat verder uitbreiden in de buurtmoestuin. Vorig jaar ben ik in het bestuur gegaan, want ik wil meer en meer met mijn handen in de aarde. Via Instagram #elizabeth_in_de_tuin kun je een goed beeld krijgen mijn tuinpassie!
Passie voor Mensen
Met mensen werken is mijn andere grote passie. Het liefst doe ik dit door samen bezig te zijn. Als je gezamenlijk aan de slag bent kom je vaak tot veel mooiere gesprekken. Al doende zie je vaak meer talenten of valkuilen dan vanachter een bureau.
Sinds 10 jaar ben ik me gaan specialiseren in neurodiversiteitscoaching (dyslexie, dyscalculie, hoogbegaafdheid, ADD / ADHD en autisme). Door mijn eigen dyslexie weet ik héél goed hoe het is om uitgesloten te worden en is mijn zwakste punt nu mijn sterkste!